Emredersiniz dedi adam;

Siz edersiniz de ben sizsiz,

Ben sizden sonra ne ederim hiç bilmiyorum

Giderim, ardımda kalırsınız,

Emrettiğiniz gibi olur

Da iyi mi olur bilmiyorum

Bileni de bilmiyorum üstelik

Bilmediğim yerlerden korkuyorum

Emredersiniz dedi adam;

Edilecek ne varsa siz edersiniz

De gitmek bana düşer.

Yüzüm yere düşer,

Süngüm düşer…

Düşmek kolay da bu saatten sonra

Kalkmak ne yana düşer

Uyur kalırım söğüt ağacının altında,

Üstüme çiğ düşer,

İçime soğuk,

Payıma yalnızlık düşer.

Emredersiniz dedi adam;

Siz nasıl derseniz,

Nasıl isterseniz.

Nereden bilirdim kaybolacağımı o sesin yolunda

Uzaklaştıkça evden dönemeyeceğimi nerden bilirdim

Gece yarısını henüz geçmişti vakit

Dumanını serpmişti şubat karanlığın üstüne

Yerler ıslaktı

Hava soğuk

Nerden bilirdim üşümekten beter olacağımı

Yandıkça donacağımı nerden bilirdim

Gel dedi ses

Gittim

Ben gittikçe uzaklaştı ses

Gel dedi ses

Gittim

Ben gittikçe karanlığa karıştı ses

Rüzgâra rastlamış duman gibi kayboldu bir anda

Sonra göründü

Yine bir anda

Gel dedi yine

Gittim

Gittim ben o gece

Herkesten ve her şeyden gittim

Ağlaya ağlaya gittim

Kâh yandım, kâh söndüm

Ne yandığımdan bir şey anladım

Ne söndüğüme sevindim

Ya beşiydi şubatın ya altısı

Kıştı yani

Koyu gri paltom vardı üzerimde

Parmaklarımın arasında Winston sigaram

Kafamın içinde şuursuzca uçuşuyordu kuşlar

Kulağımda o ses

Sürekli gel diyen ama bir türlü kendini göstermeyen ses

Gel dedi

Gittim

Dünüm kaybetti anlamını

Yarını mı bıraktım da gittim

Hüznü hüzne benzemez bazı gecelerin

Yavandır

Tarihi belli değildir

İstesen de not düşemezsin cebindeki deftere

Kalemin kırıktır

Uçup duruyordur kuşlar şuursuzca kafanın içinde

Martı da bıraktım nisanı da

Ne bir tomurcuk gördüm ne de bir gül

Soğuktu işte, buz gibiydi

Dişleri birbirine vuruyordu insanın

Sokak köpekleri bile üşüyordu

Kan revan içindeydi otuzlu yaşlarım

Yürüyordum ama yol bitmiyordu

Hiç duymadığım bir şarkının sözüsün sen

Her mısran aynı güzel

Söylesem mi dinlesem mi bilemedim

Elim ayağıma dolaştı

Dilim kurudu

Kelimeler dizildi boğazıma

Adımı sordular adını söyledim

Onlarca acı türettim yokluğundan

Gözlerinde ölümlerden ölüm beğendim

Dur dedin, ölme

Susacaktım, boş bulunup konuştum;

Ölmemek için sen gerek dedim

Bir kıvılcım çaktı

Bir ses duyuldu

Alev alev yandı gözlerin

Sayamadığım kadar çoktu hayat

Ben senle olanı seçtim

Neye baksam sen oldun

Neyi koklasam sen koktun

Nefes nefes yeniden keşfettim seni

Düş değilse kötü düşmüşüm

Düşse uyandırmayın beni