İKİ KURUŞLUK ADAM OLMAK - 22.07.2009

17 kere okundu

Artık Trabzon’a gitmek istemiyorum, artık geçmişe dair ne varsa uzak durmak istiyorum, mutlu etmiyorlar beni. Ne varsa kaybettiğim güzele dair, her sokak başında dikiliyor karşıma, her güneşin doğuşunda iliklerime işliyor, kanımı soğutuyorlar. Zaman sel suyu gibi önüne katıp her şeyi derin denizlere sürüklemiş biz yüzme bilmeyenlerin diyarında.

Küçükken ne güzeldi her şey, yalandı belki ama bilmiyorduk bunu, inanıyorduk körü körüne, mutluyduk. Kavgalar iz bırakmıyor, yumruklar can yakmıyordu. Hoca Amca’nın ezan okumaya gitmesini beklemek dünyanın en güzel şeylerinden biriydi, umurumuzda değildi çalacağımız şeyin topu topu yarım kilo kiraz olması, ya da birkaç armut. Çünkü bilirdik hep ezan okumaya giderdi Hoca Amca hep bir şansımız olurdu. Artık beklemek yok, güzel şeylere dair ümit yok kilolarca kiraz sadece manava süs, pazara renk. Solduk yıllarla birlikte, tükendik tüketerek güzel olanları.

Çocukken oyun oynadığım arkadaşlarım büyümüş artık, onlar da adam olmuş öyle diyorlar ya da haberleri geliyor bazen. Merhabalaşıyoruz karşılaşınca, oturup bir şeyler içip geçmişten bahsediyoruz. Ne günlerdi diyor eninde sonunda birimiz, evet ne günlerdi, çocuktuk daha adam olmamıştık ne güzeldi orada olmak.  Yapılacak en büyük kötülük maçta oynatılmamaktı ama bilirdik ki bugünün yarını da var, bir ümit yarın da oynayabilirdik. Çok da önemli değildi yani, çocuktuk, güzeldik, temizdik. İhtiyaç gereği arkadaşlarımıza yalan söylerdik, kendimizi kandırmaya çalışmazdık. Adamız şimdi ve bu bizim seçimimiz, herkes büyürken küçük kalamazdık, bırakmazdılar.

Beni iyi bilen bir dost  seni en çok kim seviyor dedi laf arasında, abim dedim geyik olsun diye. Peh dedi gayet ciddi bir şekilde. Haklı belki de, düşünmek bile kötü hissettiriyor. Yakın zamana kadar lafını bile ettirmezdim, yine ettirmiyorum gerçi ama artık farklı sebeplerden. Düşünürsem  resim bir daha düzelmemek üzere bozulacak biliyorum. Allah inanmaktan bile daha kutsal geliyor sanki buna inanmak! Oysa yıllar önce ne güzeldi,  hiç geçirmezdik aklımızdan böyle şeyleri, çünkü ihtiyaç yoktu, çünkü biz kardeştik, öyle yalandan yere değil, adamakıllı kardeştik,  bilirdik en çok birbirimizi sevdiğimizi. Birimiz dayak yese öbürümüz ağlardı, birimizin zayıfı gelse öbürü dert ederdi, birimiz bir şey yese öbürünü düşünürdü.  Kim varsa ailede geçerliydi bunlar ama en çok abimle benim için. Büyüdük şimdi, adam olduk, para kazanır hayat kurar olduk. Biliyorum benimki batan güneşi seyretmek sadece. İçine ettik her şeyin, ne var ne yok uçtu gitti elimizden. Posası göz bile doldurmuyor artık. Kandırıyorsak kendimizi sırf yetenekli olduğumuzdan, iyi birer yalancı, iyi birer oyuncuyuz.

Bu hayat benim istediğim değil, ben seçmedim bunu. Adam ol dediler, elimden geldiğince bir şeyler yaptım, adam oldun dedi birileri kılığıma bakıp. Hiç sanmıyorum içine ettim her şeyin ki hiç düşünmemiştim vazgeçmek zorunda kalacağımı sevdiklerimden. Ya kendi oyununu yazıp öldüreceksin her şeyi ya da sevdiklerinin oyununda küçük bir role katlanacaksın. Benim de herkes kadar başrolde gözüm var ama içimdekileri öldürürsem ölürüm, razıyım küçük bir role ki bu rol iki kuruşluk bir adam olmak olsa bile.

  • denemeler
    BEN OLMAZSAM BEN NA´PAMHAYAT DENEN DÜZMECEHEPSİ BENİM KABAHATİMKEŞKE OLSA AKŞAMBABANI EN SON NE ZAMAN GÖRDÜNSUÇLU PAZARTESİ ROCKET SCİENCE DAHA KÖTÜ OLAN GÜVE Mİ NAFTALİN Mİ SAVRUK BİR ÖZLEM KÖTÜ YÜZLÜ GAVUR, ÖLÜM KÜFÜR İMAN YOLUNDA ÖLÜ BİR BAHARince belli bardakGÜLDÜM GEÇTİMKIZIL ve BEYAZAKŞAM ERKEN İNER MAPHUSHANEYEBİR TEK ESKİ FOTOĞRAFLARI ALIYORUM YANIMABİR KUŞ UÇURDUM KANADI KIRIKKÜTAHYA´NIN PINARLARIRÜZGARA SEVDALI BULUTMAĞLUPTUR BU YOLDA GALİPKİLOLUK DİKMEN TADINDASİZİ KORKUTAN YERLERGAMZECİKGİTMEYEYDİNÇIKINIMDA YETERİNCE HÜZÜNBİR ŞARKI SÖYLERİM OTURUP AĞLARSINÖLÜME YÜRÜMEKSOLITARY MANADA VAPURU GEÇİYOR İÇİMDENBOKTAN BİR DURUMYAĞMUR YÜKLEDİN BANAÇORAPLARIM DA KAZAĞIM DA SİYAHKAFAMDA BİR HUNİHOŞ GELDİM ÜSTELİKSAHİBİNE ÖZELON ÜÇ MISRAYAZARIM ÜSTELİKALTI AYDA BİR CEZMİAYLAK RUHUMMEVSİM BALIKTAN YANASUCUKLU YUMURTA ve SEKSCEMAAT-İ MÜSLİMİNYAĞMUR YAĞAN HER ŞEHİR TRABZON´DURSEN BİLMEM NERESİNDESİN YOKLUĞUNUNKELEBEK ve SİMYAVOLTADAYIMMUHTEŞEM GATSTİBET YOLUNDA SIĞIRLARDAN AYRILMAKBİZ KİMİN YOLCUSUYUZKÖTÜNÜN ACIMASI YOKTURDENİZ’E TERK EDİN BENİVE YALANLARLA BAŞLAR YENİ YILKIRIK DALIN YAPRAĞI ERKEN SARARIRGÜNCEMDE KOCA BİR BOŞLUK ŞİMDİİSTANBUL BİR KEZ DAHA TRABZON OLMAKTADIRNE SÖYLESEN EKSİK KALIR SÖZALIR BAŞIMI GİDERİM ŞEHİRDENKİMSİN SENkimden gitsem sana çıkacak yolumsahi siz neredensiniztadını çıkartıyorum yokluğununkadınlargüzel yolne kadar yürüsen de varamazsın artıköldürmek insanlığın neresindeydihep o pazartesidenbilge olmak için yaratılmamışımeskiye dairsinferrarim olsa satardımHALDAN BİLMEZ DILOYLOYHA DEDİMMEVSİM NORMALLERİNE DÖNÜYORUM NİHAYETSAHİBİNE YAZILMIŞ MEKTUP
  • eleştiriler
  • şiirler
  • gezi yazıları
  • anılar