HEPSİ BENİM KABAHATİM - 19.03.2009

18 kere okundu

Sattım her şeyi bir kez daha, bir kez daha kendimden vazgeçtim. İçinden çıkılmayacak kuyulara attım kendimi. Sıcağına el değmeyecek topraklarda geziyor kelimelerim, yanmak pahasına, yok olmak pahasına. Konuştukça kopuyorum hayattan, zaman geçtikçe batıyorum. Bugün günlerden Perşembe ve salıdan güzeldi gün.

Denizin kenarında olmak vardı ama yal gibi sıcak suyu bezgin bezgin sahile vuran Ege’nin Akdeniz’in değil, akşam vakti hafif soğuyan havanın getirdiği rüzgârla üşümeye başlayan, alabildiğine dalgalı ve alabildiğine dingin Karadeniz’in. Sahil yolundan geçen arabaların seslerini dalgaların sesine karıştırıp gözleri akşam avındaki kayıklara daldırıp gitmek vardı. Çocuk olmak vardı, bunca yaşanmışlığı bir kalemde silip atmak. Son kumsal sakinleri nevaleyi toplayıp eve doğru yol alırken her yerden ve herkesten bağımsız çakıl taşlarının üzerinde uzanıp kalmak vardı.

İzin vermezdi annem yalnız denize gitmemize. Oysa arkadaşlarımız içinde denizle en çok ilgili olan bizlerdik. Kayıkla denize çıkar, rüzgâr getiren bulutu tanır, neresi derin neresi yufka bilirdik, acıkınca balık yer, terleyince balık kokardık. Yine de kaçıp giderdik her seferinde birilerinin peşine takılıp, kaçıp giderdik denize hevesimizden annemden dayak yemeyi göze alıp. Ve her seferinde de yerdik dayağımızı sektirmeden.

Şimdi ne o deniz kenarı kaldı ne de çocukluğumuz. Artık annem de karışmıyor ne yaptığımıza. Epeydir bakmadım akşam vakti kıraça avlamak için denize açılan balıkçı var mı diye.

Her gün bir şeyler kaybediyoruz, içimizdeki iyi olan ne varsa veriyoruz iki kuruşluk heyecanlar uğruna. Ve şimdi bakıyorum da küçükken hayal ettiğim pek çok şeye sahibim. Ama hiç düşünmemiştim bunları elde etmek için vermem gerekenleri. Yoksa hiç hayal kurar mıydım, hiç göze alır mıydım büyümeyi.

  • denemeler
    BEN OLMAZSAM BEN NA´PAMHAYAT DENEN DÜZMECEHEPSİ BENİM KABAHATİMKEŞKE OLSA AKŞAMBABANI EN SON NE ZAMAN GÖRDÜNSUÇLU PAZARTESİ ROCKET SCİENCE DAHA KÖTÜ OLAN GÜVE Mİ NAFTALİN Mİ SAVRUK BİR ÖZLEM KÖTÜ YÜZLÜ GAVUR, ÖLÜM KÜFÜR İMAN YOLUNDA ÖLÜ BİR BAHARince belli bardakGÜLDÜM GEÇTİMKIZIL ve BEYAZAKŞAM ERKEN İNER MAPHUSHANEYEBİR TEK ESKİ FOTOĞRAFLARI ALIYORUM YANIMABİR KUŞ UÇURDUM KANADI KIRIKKÜTAHYA´NIN PINARLARIRÜZGARA SEVDALI BULUTMAĞLUPTUR BU YOLDA GALİPKİLOLUK DİKMEN TADINDASİZİ KORKUTAN YERLERGAMZECİKGİTMEYEYDİNÇIKINIMDA YETERİNCE HÜZÜNBİR ŞARKI SÖYLERİM OTURUP AĞLARSINÖLÜME YÜRÜMEKSOLITARY MANADA VAPURU GEÇİYOR İÇİMDENBOKTAN BİR DURUMYAĞMUR YÜKLEDİN BANAÇORAPLARIM DA KAZAĞIM DA SİYAHKAFAMDA BİR HUNİHOŞ GELDİM ÜSTELİKSAHİBİNE ÖZELON ÜÇ MISRAYAZARIM ÜSTELİKALTI AYDA BİR CEZMİAYLAK RUHUMMEVSİM BALIKTAN YANASUCUKLU YUMURTA ve SEKSCEMAAT-İ MÜSLİMİNYAĞMUR YAĞAN HER ŞEHİR TRABZON´DURSEN BİLMEM NERESİNDESİN YOKLUĞUNUNKELEBEK ve SİMYAVOLTADAYIMMUHTEŞEM GATSTİBET YOLUNDA SIĞIRLARDAN AYRILMAKBİZ KİMİN YOLCUSUYUZKÖTÜNÜN ACIMASI YOKTURDENİZ’E TERK EDİN BENİVE YALANLARLA BAŞLAR YENİ YILKIRIK DALIN YAPRAĞI ERKEN SARARIRGÜNCEMDE KOCA BİR BOŞLUK ŞİMDİİSTANBUL BİR KEZ DAHA TRABZON OLMAKTADIRNE SÖYLESEN EKSİK KALIR SÖZALIR BAŞIMI GİDERİM ŞEHİRDENKİMSİN SENkimden gitsem sana çıkacak yolumsahi siz neredensiniztadını çıkartıyorum yokluğununkadınlargüzel yolne kadar yürüsen de varamazsın artıköldürmek insanlığın neresindeydihep o pazartesidenbilge olmak için yaratılmamışımeskiye dairsinferrarim olsa satardımHALDAN BİLMEZ DILOYLOYHA DEDİMMEVSİM NORMALLERİNE DÖNÜYORUM NİHAYETSAHİBİNE YAZILMIŞ MEKTUP
  • eleştiriler
  • şiirler
  • gezi yazıları
  • anılar