BİRİ BENİ UYANDIRSIN - 26.07.2009

18 kere okundu

Sabahın köründe it kopuk ki bunlar daha 8-10 yaşındalar, gürültüleri, bağırış çağırışlarıyla uyandım. Penceremin önündeki çocuklar feryat figan oyun oynuyor. Rüyanızda mı gördünüz dedim kendi kendime. Kalkıp azarlamayı düşünsem de aynı türün büyük boylarının şiddet potansiyelinin bana yönelebileceğini düşünerek, açıkca söylemek gerekirse hafiften tırsarak pencereyi kapamakla yetindim.

Keşke işe yarasaydı pencereyi kapamak, her zamankinden daha çok bir gürültü vardı merdivenlerde. Zıplaya zıplaya yürüyen bir dolu ayak, bağırarak konuşan bir dolu çene. İstanbul’da mı yaşıyorsunuz dağ başında mı be kardeşim, alışamadıysanız dönün dağınıza kardeşim. Muhtemelen mağaranız istila edilmemiştir, yerleşin eski meskeninize istediğiniz gibi yaşayın, beni rahatsız etmeyin.

Üst katlardan birinde, Tokatlı ya da Sivaslı bir aile var. Daha önce bir dolu abukluklarına tanık oldum.  Apartmanın kapısı önünde halı yıkamak mı desem, yün yatağının yünlerini kapıya bacaya serip güneşletmelerinden mi bahsetsem…  Bir de tarhana muhabbetleri vardı, marketten alınmış domatesle sokakta tarhana yapmıştılar, sitenin içinde.

Kapının önünde, sitenin hemen dışında üç araba park etmiş içinden bir dolu canlı çıkıp apartmanı oyun alanı gibi kullanıyorlar. Medeniyetten kılık kıyafetleri dışında nasibini almamış bir dolu, muhtemelen hemşeri olan canlılar. İstanbul’da yaşıyorsan katlanacaksın arkadaş, her köşeden bir hayvan çıkıyor.

Gerçi yaşadığım apartman için abartı bir durum değil bu. Sokaktan pis merdivenleri, içi bir dolu ıvır zıvır ve pislik dolu merdiven boşlukları, gecenin üçüne kadar süren bağrış çağırışlarıyla tam bir hayvanat bahçesi. Ve bu güne kadar tek bir şikâyet eden ses duymadım. Yani memnunlar da bu olaydan.

İyi de benim günahım ne, köyde ki hayvanlar bile sen istemezsen uzak durur senden. Minik bir fino almıştı abim, yazın bir dolu oynadım onla ama istemediğinde kızıyordun gelmiyordu yanına. Bunlar şehirli hayvan, kurtulmak mümkün değil.
Kara mizah olan bir yanı da var bu tiplerin. Yazları dağlarına döndüklerinde akrabaları onlara büyük şehir insanı muamelesi yaparlar.  Evin kadınında muhtemelen bir tafra bir tafra, süslü püslü giysiler, elinden düşürmediği cep telefonu ve bir dolu abartı abukluk. Fikrimce ayaklarının altını öpsünler köyde oturan akrabalarının. Köyden şehre göçerken insanlıklarını da getirmişlerdir peşlerinde muhtemelen. Ama İstanbul’da barınamayan insanlık vücutlarından ayrılıp köye dönmüştür onları hayvanlıklarıyla baş başa bırakıp. Utanmazlık, kendini bilmezlik, ahlaksızlık ve aklınıza gelecek ne varsa her türlü pislik mevcut gövdelerinde. Biraz da para kazanmışlarsa değmeyin keyiflerine. Oysa bir dolu köpek var büyük şehir caddelerinde üstü başı kaliteli postlarla kaplı. Bu hayvan oldukları gerçeğini değiştirmiyor.

  • denemeler
    BEN OLMAZSAM BEN NA´PAMHAYAT DENEN DÜZMECEHEPSİ BENİM KABAHATİMKEŞKE OLSA AKŞAMBABANI EN SON NE ZAMAN GÖRDÜNSUÇLU PAZARTESİ ROCKET SCİENCE DAHA KÖTÜ OLAN GÜVE Mİ NAFTALİN Mİ SAVRUK BİR ÖZLEM KÖTÜ YÜZLÜ GAVUR, ÖLÜM KÜFÜR İMAN YOLUNDA ÖLÜ BİR BAHARince belli bardakGÜLDÜM GEÇTİMKIZIL ve BEYAZAKŞAM ERKEN İNER MAPHUSHANEYEBİR TEK ESKİ FOTOĞRAFLARI ALIYORUM YANIMABİR KUŞ UÇURDUM KANADI KIRIKKÜTAHYA´NIN PINARLARIRÜZGARA SEVDALI BULUTMAĞLUPTUR BU YOLDA GALİPKİLOLUK DİKMEN TADINDASİZİ KORKUTAN YERLERGAMZECİKGİTMEYEYDİNÇIKINIMDA YETERİNCE HÜZÜNBİR ŞARKI SÖYLERİM OTURUP AĞLARSINÖLÜME YÜRÜMEKSOLITARY MANADA VAPURU GEÇİYOR İÇİMDENBOKTAN BİR DURUMYAĞMUR YÜKLEDİN BANAÇORAPLARIM DA KAZAĞIM DA SİYAHKAFAMDA BİR HUNİHOŞ GELDİM ÜSTELİKSAHİBİNE ÖZELON ÜÇ MISRAYAZARIM ÜSTELİKALTI AYDA BİR CEZMİAYLAK RUHUMMEVSİM BALIKTAN YANASUCUKLU YUMURTA ve SEKSCEMAAT-İ MÜSLİMİNYAĞMUR YAĞAN HER ŞEHİR TRABZON´DURSEN BİLMEM NERESİNDESİN YOKLUĞUNUNKELEBEK ve SİMYAVOLTADAYIMMUHTEŞEM GATSTİBET YOLUNDA SIĞIRLARDAN AYRILMAKBİZ KİMİN YOLCUSUYUZKÖTÜNÜN ACIMASI YOKTURDENİZ’E TERK EDİN BENİVE YALANLARLA BAŞLAR YENİ YILKIRIK DALIN YAPRAĞI ERKEN SARARIRGÜNCEMDE KOCA BİR BOŞLUK ŞİMDİİSTANBUL BİR KEZ DAHA TRABZON OLMAKTADIRNE SÖYLESEN EKSİK KALIR SÖZALIR BAŞIMI GİDERİM ŞEHİRDENKİMSİN SENkimden gitsem sana çıkacak yolumsahi siz neredensiniztadını çıkartıyorum yokluğununkadınlargüzel yolne kadar yürüsen de varamazsın artıköldürmek insanlığın neresindeydihep o pazartesidenbilge olmak için yaratılmamışımeskiye dairsinferrarim olsa satardımHALDAN BİLMEZ DILOYLOYHA DEDİMMEVSİM NORMALLERİNE DÖNÜYORUM NİHAYETSAHİBİNE YAZILMIŞ MEKTUP
  • eleştiriler
  • şiirler
  • gezi yazıları
  • anılar