BEN OLMAZSAM BEN NA´PAM -
11.03.2009
19 kere okundu
"ben bir deli
Olmazsam sen na´pan"
Can Yücel’den iki mısra, başkasının ağzında sıradan bir cümle olacakken, büyük ustanın ağzında koca bir dünya.
Hayatı sevmekle başlıyor her şey. Sevmeden yaşanmıyor, gece bitmiyor, gün geçmiyor. Sonra kendini sevmekle devam ediyor, tadı çıkıyor. Her ne kadar kusurlu olsa da, eksik ya da fazla olsa da kendini sevmekle çözülüyor düğüm.
Kendimi seviyorum. Gevezeliğim, sağa yatık burnum, dışarıdan bakınca eksik olan saçlarım (ki ben hep sevdim saçsız halimi) savurganlığım, yoğunlaşma eksikliğim, kadınlara olan zaafım… Ve başka bir dolu defom…
Kendimi seviyorum. İyiki gelmişim bu dünyaya, iyiki yaşıyorum, iyiki aynaya her baktığımda gördüğüm yüz bana ait. Zaten kendisinden başka neyi vardır insanın bu dünyada. Sahip olabileceği tek şey kendisi değil midir? Ve kendine sahip olmayı becerdiği ölçüde mutlu değil midir?
Küçükken anneme “ne mutlu sana anne” derdim, “benim kadar yakışıklı bir oğlun var.” Büyüdükçe gördüm ki ortalık yakışıklı adam dolu ve ben o kadarda yakışıklı değilim. Ama yine de fikrim değişmedi. “ne mutlu sana anne, artık o kadar da yakışıklı olmasa da benim gibi bir oğlun var.”
Kendinizi beğenmek zorunda değilsiniz, ama kendinizi sevmek zorundasınız. Bu kendinize olan saygınızın gereğidir. Kimse mükemmel değil ve sahip olabileceğiniz tek şey kendinizsiniz.
“ben bir deli
Olmazsam ben na’pam”