KİRAZ HIRSIZI - 6.03.2012

Yığılır kelimeler, cümleler birikir içimde, konuştuğum rüzgâra dost sustuğum bana. Ne yapsam kar etmez geçmiştir vakit. Bir güneş doğar yüzüme, bir ay batar, buluta üflerim en çocuk halimle, en çocuk halime aldırmaz bulut. Yarım kalan bir hikâyenin sararır yaprakları, mevsim bildiğiniz sonbahardır içimde, mevsim kıştır soğuktur yokluk, yokluk birikir içimde cümle cümle. Konuşmak akıl karı değildir geçmiştir vakit.

On dördümün yazına dönerim, kirazlar yeni olgunlaşmıştır, abim, ben ve Osman komşunun bahçesinde üç haylaz çocuk, üç küçük hırsız kiraz peşinde. En vurdumduymaz halimi alıp geri dönmek isterim, mesele eğlenmektir kiraz bahane. Ne Osman gelir benimle ne abim, ne de on dördümün çocukluğu. Saatlerce dil dökerim duymazlar beni, ya siz gelin ya beni yanınıza alın derim görmezler çaresizliğimi. Akılları Hoca Amca’dadır, akılları zevkine çalacakları kirazlardadır, değişmezler hiçbir şeye o anı, gelmezler, yanlarına da almazlar beni. Bilirler ben o eski ben değilim ve bilirler benimle gelirseler bozulur büyü. Kelimeler cümle cümle birikir dilimde, susmak zamanıdır, sevgiliyi götüren trenin peşinden bakar gibi bakarım abime. Anlar beni, anlar ona kızmadığımı, neden gelmediğini anladığımı anlar. Bir damla yaş akar gözümden, acılarımdan bir damla akar çocukluğumun kiraz hırsızı günlerine. Şimdiye ağlarım yıllar öncesinde, ben abim ve Osman...

Kara kalemime sığınırım, kâğıdımda en amatör halleriyle dans eder kelimeler, ritim bozuktur, kelimeler eksiktir, cümleler kurallı kuralsız… Bir gün birisine sataşırım, diğer gün aşkla bakarım gidenin ardından. Kural nizam yoktur.  Ayık değildir kafa yürüyemez çizgiden, bir sağa yalpa yapar bir sola, düşerken kalkar toparlar kendini. Bilir yalnız olduğunu, elinden kimsenin tutmayacağını bilir, iyice kavrar kalemi. Bir yudum alır soğumuş çayından bir cümle daha kurar derme çatma, bir sevda daha gönderir uzak diyarlara, ne rüzgârı hesaplar ne yağmuru ne karı.

Kiloluk dikmen şişesi varmış mıdır Sedef’e, ada vapuru seferde midir şimdi, sevgili uykusunun kim bilir kaçıncı deminde.  Kiraz çalan haşarı çocuktan ne kaldıysa elimde, Osman’dan abimden ne kaldıysa, vurup gidenler ne bıraktıysa o adanın peşinde, o vapurda bahar mevsiminde… Birikir kelimeler cümle cümle, konuştuğun rüzgâra dosttur umursamaz kimse, sustuğun sana günah. Kırıp atsan kalemi için sızlamaz, ne yazsan umursamaz hiç kimse.

D&R'dan satın almak için tıklayın         

KİTAPYURDU'ndan satın almak için tıklayın