hep o pazartesiden - 18.10.2013

 Bir çift görmedim ve duymadımla başlıyor hayat. Görmediklerini konuşuyor, duymadıklarını yazmaya başlıyorsun. Önceleri yalan olduğunu bilsen de zamanla kendin de inanıyorsun. Üç maymunun üçü de yalanı öğrenmiş. Sırra kadem basmış eski sevdalar, sevdalar kumu ardında bırakarak akıp gitmiş. Yaz günü üşüyor, kış ortasında yanıyorsun. Önce memnun zannetsen de zamanla şikâyet ediyorsun. Ne geçti pazartesiden bugüne şunun şurasında.

Yelkene rüzgâr dolmuyor yeterince, salı çarşambaya çok uzak, perşembe ve cuma hayal gibi. Ah o hafta sonları, ah o tatil günleri, bayramlar. Zamansız uyandırılmışız pazar sabahı, geceden kalmayız üstelik. Gözlerimizi ovuşturup etrafımıza bakıyoruz, tanıdık geliyor uzun siyah saçlı kadın. Kayboluyor dudağımda ki gülümseme, orta yaşı geçkin saçsız adam geliyor gözümün önüne. Asık suratı eskiden kalma; güneş ve yağmur değmemiş, huzur ve mutluluk görmezden gelmiş. Bir kahkaha duyuluyor en yapmacık haliyle, siyaha ve kızıla bürünüyor eller. Eller ki el kadar uzak. Kulaklarımı kapatmak için kullansam gözlerim açık kalacak, gözlerimi kapayıp görmesem kulaklarım her şeyi duyacak. Yorgun başladı yol ve bitmeyecek kadar uzakta hedef.

Ben kaybettim hedefimi pazartesiden. Ah o pazartesiden, pazartesiden… Ne geldiyse başımıza hep o pazartesiden. Bitse de gitsek, başlamasa hatta olmasa hiç. Bir çocuk sesi olsa, yürümeye yeni başlayan minik suratlı bir eylül. Duymasa maymunum, görmese ve konuşmasa ondan başkasını. Hayat cumartesi olsa, bir gün daha uzak olsa pazartesiye. Ne geldiyse başımıza tek suçlusu o, ne kadar bedduam varsa hepsi pazartesiye.

Söylemiş miydim sizi sevmediğimi, adaları ve kuş uçmaz kervan geçmez sahil kasabalarını sevdiğimi söylemiş miydim? Duracak kadar gücüm, gidecek kadar cesaretim olmadığını söylemiş miydim? Ne çok konuştum oysa, ne çok kelimeyi heba ettim cümlelerimle. Seni heba ettim gün be gün zaman. Pişman olmadığımı söylemiş miydim? Söylememiştim biliyorum söylememiştim.