kimden gitsem sana çıkacak yolum - 9.10.2012

Kansız geçen bir harbin yenik komutanıyım ben, ne emrimde birileri var ne ben birilerinin emrindeyim. Meydanı terk etmiş herkes, koca bir hiçliğin ortasında hem deli hem divaneyim. Akbabalar kaçıncı turunu atıyor tepemde, güneş doğduğundan beri karanlıkta yüzüm, ses yok sesime, nefesime nefes yok; yenilmişim, saçlarım ağırmış, geçmiş zamanım.

Sevdin mi her şeyiyle seveceksin hayatı; baharın “ilk”i de güzel “son”u da, Nisan’a da gönül vereceksin Eylül’e de. Denize döneceksin yüzünü, pantolonunun paçalarını dizine kadar kıvırıp çıplak ayakla kumsalda yürüyeceksin. Tuzlu ayaklarını yalayacak dalgalar, kumla bezenecek parmakların, yaşadığını hissedeceksin ve yaşadıkça seveceksin.

Cibran’dan şiirler okuyacak kötü sesli kadın, kemanın tellerine dokunacak saçı sakalına karışmış adam, kiloluk dikmen el değiştirecek birbirini tanımayan ayyaşlar arasında.

Kimden gitsen sana çıkacak yolum, nereye gitsem yanımda götüreceğim seni. En bilindik cümlelerde geçecek adın, güneş battığında sen doğacaksın; yalnızlık beni seviyor diye ben seni seveceğim. Keman telleri ruhumu okşayacak, güzelleşecek kadının sesi, dünya yeşile ve maviye dönecek her yudumda. Kimden gitsem sana çıkacak yolum...

D&R'dan satın almak için tıklayın         

KİTAPYURDU'ndan satın almak için tıklayın