HAYAT DENEN DÜZMECE - 11.04.2009

Hayat dediğin bir oyundur, yazanı yöneteni ve oyuncuları belli olan. Herkes bir karakter herkes birer oyun yazarıdır. Canlı performanstır her nefes, her fısıltı bir replik, her mimik bir karedir seyircinin gözünün önünden kayıp giden.

Bazı filmler ilginçtir, tanık olanın ağzını açık bırakır. Bazısı öylesine yaşanmıştır, sahnededir oyuncu ve bir oyun oynanmalıdır ama beş para etmez ama kimsenin umursamadığı.

İnsanların en büyük yanılgısı kendisini olduğundan yükseklerde görmesidir. Oysa beş para etmez canlılarız çoğumuz. Düşünsenize kaç kişi yerinizde olmak ister, kaç kişi sizi örnek alır ve kaç kişi çekip gitseniz arkanızdan yas tutar. Ama önemliyiz, vazgeçilmez ve önemliyiz. Koca bir yalan, koca bir hiçten başka bir şey değiliz. Gün ortası sırf zaman doldurmak için yayınlanan 3. Sınıf birer filmdir hayatımız ve biz o filmin hiç de göze batmayan başrol oyuncusu, kadını erkeğiyiz.

Bir gün karşınızda durup ben oyun oynamıyorum der kendini bir halt zanneden adam. Hadi oradan diyemezsiniz. Oysa oyundur önemli zannettiği. İpe sapa gelmez bir oyun. Yazmıştır ve oynuyordur. Oysa sizin de bir oyununuz vardır ve en az onun kadar berbattır hem senaryosu hem yönetimi hem de oyunculuğu. Ama o sizden daha iyi rol kestiği için kanarsınız ona, oyununa gelirsiniz. Oysa istediğiniz zaman perdeyi kapatıp istediğiniz zaman kamerayı kapatamazsınız bile. Koca bir hiçsiniz yani. Kendi oyununda oyun oynamaya mahkûm canlılar.

Adım Burak, 30 yıldır yaşıyorum şu hayvanat bahçesinde. Benimde bir oyunum var çok zevkliymiş gibi oynadığım. Oysa biliyorum ki sokaktaki binlerce aptaldan biriyim yokluğu umursanmayan, varlığı dişe dokunmayan… Bakmayın kendimi önemli gördüğüme, en az sizin kadar değersizim ben de. Belki birkaç bininizden farkım değersizlimi görmüş olmak. O da nafile gerçi, senaryom gereği önemliymişim gibi davranmak zorundayım. Sırf sanata saygımdan