ZİYAN - 28.08.2024

Beğendiğin bedenlere diyor, hayal ettiğin ruhu koyup aşk zannediyorsun; zannetme. Düşünce kalkacak gücün yoksa, gidince ardından uzun süre bakacaksan yapma. Yok, ben günü yaşıyorum, kalan başım gözüm üzerine, gidene de eyvallah diyorsan bak keyfine. Keyif dediğin de kısa süreli bir macera; en iyisini bile kanıksıyor zamanla akıl. En güzeli bile kaybediyor büyüsünü, en iyisi vasata dönüyor gün geçtikçe, alıştıkça sıradanlaştırıyor kafamız sahip olduklarımızı: biz mükemmel yaratılmış canlılar değiliz ve hiçbir güzel şey sonsuza dek sürmez. Kısa şeyler yaşa ki tadı damağında kalsın.

Erdem dediğin düzen sevicilerin bize yutturması. Yok efendim kumrular bir ömür boyunca aynı eşle çiftleşirmiş. Kumru dediğin vasat bir canlı, daha donanımlısı güvercindir onun. Sen güvercinden daha mı düşkünsün keyfine, daha mı iyi biliyorsun doğruyu yanlışı. Bize benzeyeni yüceltmeyi severiz, çünkü onunla birlikte biz de değerleniriz cümlenin içinde. Ama cümle bitip herkes evine düşünce maymun iştahımız ne kumruya itibar eder ne güvercine. Herkesin kendi doğrusu var. Kalabalıklara iyi görünmek için savunduğumuz şeyleri başkaları için de uygun bulmamız tamamen toplum baskısı. Hadi başkalarını harcadık diyelim, kendimizi niye heba ediyoruz kalabalıkların düzenbaz doğruları için. Söz verdin duracaksın! Durmuyorum arkadaş, o sözün son kullanma tarihi geçti belki, nereden biliyorsun. Ayrıca niye ben ağzımdan çıkan lafa esir oluyorum. Sen beni ayıplayacaksın diye niye ben istemediğim bir şeyi yapıyorum. Sen nasılsa çıkarlarımız karşı karşıya geldiği her an beni bir şekilde ayıplayacaksın. Bari ayıplanırken mutlu olayım, derdine yanan sen ol.

İnsan var insanda ziyan olur, insan var insana ilaç olur. Sen git hep seni ziyan edecekleri seç. Çünkü doğru zaman ki arıyorsan her zaman doğrudur senin için, doğru yer ki bu da zaman gibi bir şey ve yanlış insan. Çünkü sevdiğin vücutlara sevdiğin ruhu yerleştirmekte üzerine yok. Sonra ne mi oluyor? Ziyan oluyor, aklından geçen, hayalini kurduğun her şey ziyan oluyor. Bir ömür sürsün diyorsun, hiç bitmesin. Sürmez oysa, biter her şey. Dünyanın düzeni bu. Kıyamet günü diye bir şey var. Dünyanın bile sonu varken senin yaşadığın minik bir mutluluk nasıl sürer sonsuza dek. Uzaklaş oradan, ilaç olan seni ziyan edene dek bekleme. Belki o ziyan olacak sen gidince. Bununla vakit harcayacak kadar uzun değil ömrün. Ömrünü seni ziyan edeceklere ilaç olmak için harcama. Tek seferlik hak çünkü, giden geri gelmiyor.