BİR MEVSİM -
5.03.2025
116 kere okundu
Sonra bir mevsim başlar; kimine güz, kimine bahar. Kimi yeşile bürünür çiçek açar, kimi döker yaprağını. Kiminin dalına kelebek konar, kimi ardından bakar göçmen kuşların. Sonra bir mevsim başlar; kimi yanar güneşin alnında, kimi üşür kar soğuğunda. Sonra bir mevsim başlar; sen nasıl bakarsan ona, o da sana öyle bakar
Patlayıcı silahlarıyla gelirler sonra, kesici ve delici silahlarıyla. Can acır, alışkın değil topa tüfeğe, süngüye alışık değil. Akar kan kuraktan çatlamış toprağa. Suya niyet, kana kısmet. Bilmezler, kan hiç yakışmaz toprağa. Ölür karşı koyanlar, bugünü yarına el üstünde taşımaya çalışanlar ölür, ölür insan topla, tüfekle, süngüyle ölür. Öldürür topraktan yaratılmışlar, doymazlar kana. Oysa bahardır mevsim belki, yeşile bürünmek vardır akılda, çiçek açılacaktır daha. Ne olur el ele çıkılsa geceden sabaha.