KİTAPLARI SEVMELİ - 21.08.2025

Yalnızlığı beş bölümdür bazen insanın, bazen 1 kilo, bazen de otuz – kırk kilometre. Bir dizi açarsın yalnız kalınca, üzüm yıkayıp yersin can sıkıntısından ya da atlayıp arabaya şehri gezersin. Geçer içindeki hüzün. İnsanın yalnızlığı neyle ölçülür diyor kitap. Nasıl hissettiğiyle dedim. Senin ölçek ne diye sordu sonra. Dedim değişiyor. Şimdi hava yağmaya başlasa sokağa çıkardım. Yağmurla birlikte akıp giderdi içimdeki yalnızlık hissi. On beş dakika mı dersin artık, yağmur mu dersin sen karar ver, kitap sensin. Dedi gördüm ben seni. Dedim görmeyi bilenden gizlemedim ki hiç. Bilmeyen kim dedi, ayağa düşmekten korktum hep dedim. Alelade olmak en olmayacak şey olabilir.

Güzeli herkes sever, mühim olan güzel olmayanı da sevebilmek... Kitaplar güzeldir, okumaya merakı olan insanlar sever güzel kitapları. Okumaya merakı olan insanlar güzel olmayan kitapları da severler zaman zaman. Ben onlardan değilim. Seveceksem güzel olmalı. Eskiden güzel olmayanı da severdim ama artık zamanım azaldı, sevgimi efektif kullanmaya özen gösteriyorum. Niye seviyorsun beni diye sorar bazısı. Severken mühim olan nedir ki; zaten bunu umursamamak da en iyisidir. Hesap ederek sevilir mi hiç. Seviyorum çünkü gözlerine baktığımda başka bir dünya açılıyor ruhumun önünde. Bir sen varsın artık ve geri kalan her şey değersiz. Yalan, koca bir yalan, ısmarlama bir yalan üstelik. Seviyorum seni çünkü popon çok güzel diyecek değil ya. Ya da seviyorum seni çünkü her işim düştüğünde bana yardım ediyorsun mu diyecek; denmez. Sevmediğim kitap A4 boyutunda kesilmiş gazete kağıtıdır zaten. Gazeteler malumunuz, okuyan yok artık.

İlk iki bölümü kötüdür yalnızlığın. Sonra ya alışırsın ya da gösterimden kalkar filmin, albenisini kaybeder. Oysa alışmışsan öğrenmişsindir. Öğrenmek de mutlu eder insanı. Üçüncü bölüm sancılı olsa da son iki bölüm tadından yenmez. Dağ başında tek bir ağaç düşünün. Ne kadar cahil varsa gider ip bağlar dalına budağına, dilekte bulunur. Oysa umursamaz ağaç hiçbirini. Onlar yokken daha mutludur ama ses de çıkarmaz kalabalığa. Kitap öyle demiyor. Güzel kitap bu. Def et diyor çevrendekileri, “az insan çok huzur” diyor. Hem kim ne kazanmış insandan, zaman zaman keyif verseler de uzun vadede ölü yatırım… Ölümlüler sonuçta yani. Kimi yaşarken ölüyor, kimi sen daha çok yaşasın isterken...

Sevmek iyidir ama zorunluluk değil. Her şeyi seven insanlar vardır çevrenizde. Gerçekte neyi sevdiklerini bilmezsiniz. Değeri yoktur sevgilerinin. Sevgi değerlidir ve değerli şeyler herkese verilmez diyor kitap. Kitapları sevmeli.