YİRMİYE KADAR SAYMAK - 9.05.2021

491 kere okundu

Eve dönmek ister insan günün sonunda, çocuklarına, annesine, sevgilisine. Geçip giden günlere dönmek ister; ilk okuduğu kitaba, ilk futbol oynadığı çimenliğe, ilk kavga ettiği arkadaşına. Renkli misketlerine dönmek ister, incir ağacının dalına, çakıl taşlarıyla kaplı kıyıları döven hırçın dalgalara. Dönüşü olmayan yoldan geri dönmek ister ama geçmiştir zaman, kapanmak üzeredir perde. Seyircileri selamlayıp sahneyi terk etmek gerekiyordur artık.

Terk ettim seni, sabah uyandığımda aklıma ilk gelen şeyin mahalle maçı olduğunu unuttuğum gün. Annemden gizli kuzenlerimle denize gittiğim gün terk ettim seni. Abim kendisini karateci sanan çocuğu döverken yaşadığım çocukça gururu diğerlerine göstermeye çalışırken terk ettim. Kapadım gözlerimi ve yirmiye kadar saydım. Açtığımda yoktu kimse. Araba gürültülerinin yankılandığı duvarlarla örülü bir yerdeydim. İnsanlar koşturarak ilerliyordu çevremde. Korkunçtu ve orada durmak istemiyordum. Gözümü tekrar kapayıp yirmiye kadar saydığımda terk ettim seni. Çünkü gözlerimi açtığımda yoktu sen, tanıdığım kimse yoktu. Araba gürültüleri ve koşturan insanlar kaybolmamıştı.

Beşte devre onda biter oyunlarımızdan vazgeçtiğimiz zaman girmiştik bu yola. Yarım saatlik iki devre halinde vazgeçmeye başlamıştık güzel olandan. Kırmızı için yeşilden vazgeçmiştik, mor için maviden. Ve sonrası çorap söküğü gibi gelmişti. Çiçek toplarken yoldan uzaklaşan kırmızı başlıklı kız olmuştuk, kurda uyup yolumuzu kaybetmiştik. Kimimiz kurt olmuştu zamanla, kimimiz kurda av. Sonrası sessiz bir özlem, kendiyle kavgalı pişmanlıklar, mutsuz yaşayışlar.

İlk nerde mutlu olduysam oraya döndüm yüzümü. Toprak altında kalmıştı her şey, çok azı kalmıştı eskilerden. Büyümüş ve değişmiştik. İlk mutlu olduğum yer o eski yer değildi artık. İnsanlarla birlikte yerlerde değişiyordu. Aslını koruyarak değiştiremiyorduk hiçbir şeyi. Öğretmemiştiler bize; biz de öğrenmemiştik. İşimize gelmişti böyle. Düzeni bozmak zordu ve biz kolay olanı seçmekte iyiydik. İlk nerede mutlu olduysam oraya döndüm yüzümü ve kapadım gözlerimi. Kaça kadar sayarsam her şey eski haline dönüşür diye düşündüm. Yirmi dedim kendi kendime, ve güldüm yine kendi kendime.